Όταν ήμουν μικρή φοβόμουν τους γκρεμούς...
Στεκόμουν στο χείλος τους και ταλαντευόμουν επικίνδυνα...
Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι όταν έχεις φτερά
δεν αξίζει να φοβάσαι την πτώση...
Όμως ακόμα και σήμερα φοβάμαι τα παγωμένα μάτια,
την συναισθηματική έρημο, τα πικρά λόγια...
Φοβάμαι που επιτρέπω να συμβαίνουν κάποια πράγματα
σε ανθρώπους που αγαπώ και σε μένα την ίδια...
Έτσι πιστεύω ότι ο φόβος μπορεί να κινητοποιήσει ανατροπές
αν τον δούμε κατά πρόσωπο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου