Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Σε περιμένω....για να σε αγαπήσω...



Παρατηρώ τους ανθρώπους κάθε φορά που βγαίνω έξω και βλέπω στα πρόσωπα τους μία σκιά! Στα τόσα εκατομμύρια άνθρωποι που είμαστε πως είναι δυνατόν να υπάρχει τόσο μεγάλη μοναξιά!

Τσαλαπατήθηκαν όπως φαίνεται τα πάντα και οι ψυχές μας γίνανε σας τοπίο πολέμου με το καθένα από μας πρωταγωνιστή!

Τι ψάχνω και εγώ! Αγάπη μέσα στα συντρίμμια! Μία αγάπη αληθινή όπως είναι ο ουρανός. Ακόμη και όταν έχει συννεφιά ο ουρανός στο βάθος παραμένει γαλανός.

Εμείς όμως σκοτεινιάζουμε και μαυρίζουμε κάθε νότα ομορφιάς που ξεπροβάλλει στις ζωές μας. Δε ξέρω αν αυτό είναι φόβος ή δειλία, είναι πάντως κάτι που με φοβίζει τρομερά.

Περιμένω ακόμη εσένα να μου κρατήσεις το χέρι, περιμένω ακόμη εσένα να με πάρεις αγκαλιά και να μου πεις ένα παραμύθι για να κοιμηθώ μέσα στην αγκαλιά σου.

Περιμένω ακόμη εσένα που μπορεί να μην έχεις φτερά αλλά θα σαι άγγελος.

Περιμένω εσένα που θα φωτίσεις τη ψυχή μου και θα βρω τη χαμένη μου παιδικότητα, θα ξανά ονειρευτώ και θα ξανά ελπίζω. Κι αυτό γιατί εσύ θα σαι το νόημα της ζωής μου!

Ακόμη και αν ο ήλιος λάμπει εμάς μας σκεπάζει η νύχτα.

Λένε πως όταν κάποιος πεθαίνει, έρχεται ένας άγγελος και τον συνοδεύει μέσα από το πέρασμα μεταξύ ζωής και θανάτου για να περάσει στην αντίπερα όχθη! Τότε θα έρθεις δίπλα μου άγγελε μου και θα σε δω στα μάτια; Μέχρι τότε απλά θα περιμένω αυτό το πέρασμα;

Προσεύχομαι καθημερινά σε αυτό που λέγεται θεός για να μου δώσει λίγη δύναμη και υπομονή για να σε περιμένω λίγο ακόμη... Προσεύχομαι για να σαι καλά κι ας μη σε έχω δει ποτέ, ας μη σε έχω αγγίξει, ας μην έχω μυρίσει το άρωμα του κορμιού σου, ας μην σου έχω χαϊδέψει τα μαλλιά την ώρα που κοιμάσαι!

Ίσως υπάρχεις, ίσως μία μέρα έρθεις κοντά μου και αγαπηθούμε. Ενώσουμε τους κόσμους μας ακόμη και αν είναι τόσο διαφορετικοί! Ακόμη και αν δε σε γνωρίσω εδώ σε αυτό τον άσχημο και κακό κόσμο, θα σε γνωρίσω πάνω στον ουρανό, εκεί που θα πετάμε οι δύο μας και θα μας ζεσταίνει ο ήλιος.

Όλοι πλέον παλεύουν για τα χρήματα, τα ακριβά ρούχα και αρώματα, την εικόνα τους που όσο πιο ακριβοπληρωμένη είναι τόσο μεγαλύτερο σεβασμό εισπράττουν. Η αγάπη όμως που πήγε, τα όνειρα πιο δρόμο έχουν πάρει…;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου