Ταξίδι στις όμορφες Σπέτσες

Το νησί αρωμάτων, χρωστά το σημερινό του όνομα στους Ενετούς οι οποίοι το ονόμασαν Isola di Spezzie, που σημαίνει μυροβόλο νησί, λόγο των πολλών αρωματικών φυτών του. Κατά την αρχαιότητα το νησί ονομάζονταν Πυτιούσα. Το όνομα αυτό το διατήρησε για 3000 χρόνια, δηλαδή μέχρι τη βυζαντινή εποχή.
Οι Σπέτσες και το λιμάνι τους, η Ντάπια, είναι γεμάτες με γραφικά αρχοντικά με στέγες από κόκκινα κεραμίδια, στριφογυριστά καλντερίμια, και αυλές γεμάτες πολύχρωμα λουλούδια. Υπάρχουν βέβαια και τσιμεντένιες κατασκευές, αλλά οι ντόπιοι κατάλαβαν νωρίς πως δεν ευνοούν την τουριστική ανάπτυξη του νησιού. Τις Σπέτσες απαρτίζουν τρεις ακόμη νησίδες: η Σπετσοπούλα, ο Άγιος Ιωάννης και το Μικρό Μπούρμπουλο.
Το έδαφος των Σπετσών είναι κυρίως πευκόφυτο, ενώ μεγάλο μέρος του είναι καλλιεργήσιμο. Κύρια προϊόντα που παράγονται είναι ελιές, λάδι, δημητριακά, σταφύλια, αμύγδαλα, σύκα και λίγα κτηνοτροφικά προϊόντα. Το κλίμα είναι δροσερό και υγιεινό και προσφέρεται ως τόπος παραθερισμού.
Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα κατοικείται από την Πρωτοελλαδική εποχή, δηλαδή από το 2300 π.Χ. Στην εποχή της Φραγκοκρατίας οι Σπέτσες περνούν στην κυριαρχία των Ενετών, η οποία διάρκεσε από το 1200 έως το 1460, όπου ξεκίνησε η Τούρκικη κατοχή. Από τον 17ο αιώνα ο πληθυσμός του νησιού άρχισε να αυξάνει καθώς έφτασαν στο νησί πρόσφυγες από την Ερμιονίδα και τη Κυνουρία. Τότε κτίστηκαν και οι μεσαιωνικές συνοικίες του νησιού. Στις αρχές του 20ου αιώνα η οικονομία των Σπετσών δέχτηκε ισχυρό πλήγμα. Οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι είχαν καταστροφικές συνέπειες για το νησί. Η ναυτιλία και το εμπόριο που έως τότε ανθούσαν πέρασαν μεγάλη κρίση, η οποία άρχισε να ξεπερνιέται μόλις στα μέσα της δεκαετίας του ’50, όπου το νησί άρχισε να αναπτύσσεται και να μετατρέπεται σ’ ένα από τα πρώτα τουριστικά θέρετρα της Ελλάδας, χωρίς όμως να χάσει τη παραδοσιακή του ταυτότητα.
Σημαντικό αξιοθέατο είναι το Μουσείο Σπετσών. Φιλοξενεί μοναδικά δείγματα της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού. Στεγάζεται στο αρχοντικό του Χατζή Γιάννη Μέξη, του άρχοντα την περίοδο του Αγώνα. Το οίκημα αυτό οικοδομήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και δωρίθηκε στο ελληνικό κράτος το 1938 από τους τελευταίους κληρονόμους της οικογένειας Μέξη. Τα εντυπωσιακότερα εκθέματα είναι η σημαία της επανάστασης, οι προσωπογραφίες των Σπετσιωτών ηρώων και τα κειμήλια που θυμίζουν τη συμβολή των Σπετσών στον Αγώνα.
ιστορία των Σπετσών και η προσφορά του νησιού στον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα έχει ταυτιστεί με τη μορφή και τη δράση της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας. Το αρχοντικό της καπετάνισσας, λειτουργεί ως μουσείο.
Η επίσκεψη στο σπίτι της Μπουμπουλίνας, γίνεται με τη βοήθεια ξεναγών, όπου ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να πληροφορηθεί με γλαφυρό τρόπο τη ζωή και τη δράση της Μπουμπουλίνας, από τότε που γεννήθηκε σε μια τούρκικη φυλακή, τη μύησή της στη φιλική εταιρεία, τη δράση της στη διάρκεια του αγώνα όπου κυριάρχησε στις ναυτικές επιχειρήσεις, ως και το άδοξο τέλος της καθώς σκοτώθηκε μέσα στο ίδιο της το σπίτι από ελληνικό βόλι, στη διάρκεια μια οικογενειακής διαμάχης. Στο εσωτερικό του σπιτιού σώζεται τμήμα της επίπλωσης της καπετάνισσας και πολλά κειμήλια του αγώνα. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το ξυλόγλυπτο Φλωρεντιανό ταβάνι της μεγάλης σάλας.
Εξαιρετική είναι η κατοικία του ευεργέτη των Σπετσών Σωτήριου Ανάργυρου που χτίστηκε το 18ο αιώνα, με τον νεοκλασικό της ρυθμό και τις δύο αιγυπτιακές σφίγγες να δεσπόζουν δεξιά και αριστερά της εισόδου. Κατά το πέρασμα των χρόνων φιλοξένησε το Δημαρχείο, την γαλλική οικογένεια βαρόνων Ρότσιλδ και λειτούργησε ως χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Ακόμη και ο Φάρος των Σπετσών κρύβει τη δική του ιστορία και αξίζει κανείς να τον επισκεφτεί, αφού μαζί με το φάρο της Τζιας αποτέλεσαν τους πρώτους φάρους του Ελληνικού Φαρικού Δικτύου με εναρκτήρια χρονιά λειτουργίας το 1837. Ο φάρος που σήμερα κοσμεί τον Παλαιό Λιμένα των Σπετσών είναι ο πέτρινος φάρος που πρωτολειτούργησε το 1885.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους δύο καλούς μου φίλους Χρυσούλα και Δημήτρη για τις ευχάριστες διακοπές μου στο πανέμορφο αυτό νησί...Τέσσερις ημέρες (λίγες για ένα τόσο όμορφο νησί)αλλά τόσο έντονες....
Θα μου μείνουν αξέχαστες αυτές οι διακοπές...
Χρυσούλα και Δημήτρη σας ευχαριστώ πολύ για όλα...σας αξίζουν τα καλύτερα...
Να είστε πάντα καλά!!!!