Και μετά την επιβεβαίωση, τι; Πάλι από την αρχή; Πάλι; Πάλι; Πάλι; Πάλι; Πάλι; Πάλι;
Το κακό δεν είναι να είσαι μαλάκας...γιατί αυτούς που λες μαλακές πρέπει να τους ξεπεράσεις και έχει ο θεός...τους άντρες που δεν είναι μαλακές αλλά σου φέρθηκαν εσένα ως μαλακές που τους πας και τι τους κανείς; Που την βρίσκεις την δύναμη να φύγεις; Που την βρίσκεις την δύναμη να τον προκαλέσεις να σου πει την αλήθεια, το τι αισθάνεται και να περιμένεις να ακούσεις το τέλος...; Και μετά πως σηκώνεις το κεφάλι χαμογελάς και λες καλή τύχη;
Ναι όταν ξεκινάς κάτι δεν σου δίνει κανείς εγγύηση ότι θα πετύχει η ότι θα πάνε όλα καλά...αλλά δεν σκέφτεσαι ότι θα σε δουλέψουν πάλι...Εκτός αν έχεις καεί...τότε το σκέφτεσαι κι αυτό είναι χειρότερο κι από την πρώτη απογοήτευση στην ζωή σου...Γιατί τώρα έχεις γνώση, τώρα είπες δεν θα βιαστείς ότι και να κάνει ο άλλος, τώρα θα περιμένεις να σου δείξει τι θέλει, τώρα δεν θα κανείς την γενναία ούτε θα τα αφήσεις τα πράγματα στην τύχη για να μην σε πιάσει η υστερία...τώρα είπες ότι και να γίνει όπως κι αν τελειώσει δεν θα βουλιάξεις στο κενό και στο κλάμα και πουθενά αλλού, τώρα θα είσαι δυνατή επειδή ξέρεις ότι όλα πληγές είναι και περνάνε...αλλά τώρα ξέρεις επίσης ότι μερικές πληγές αφήνουν σημάδια...μέσα σε μια νύχτα γεμίζεις σημάδια που τα βλέπεις μόνο εσύ, σαν την τρελή...
Κι όλα αυτά που σε περιτριγυρίζουν δεν βοηθάνε, να μαθαίνεις γι αυτόν, να βλέπεις ότι με άλλους βγαίνει και περνάει καλά κι εσύ...ΕΣΥ ήσουν κάτι για να περνάει απλά την ώρα του...άσχετα που σε είχε διαβεβαιώσει ότι αυτός ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΕΤΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...και δεν είναι ότι εσύ τον πίστεψες και γι αυτό πληγώθηκες....Είναι που το είπε κι εσύ ήθελες να είναι αλήθεια...ήθελες να το πιστέψεις...κι είναι αυτό που ψάχνεις μέσα στα κομμάτια σου...να δεις υπήρχε ένα ψήγμα αλήθειας;
Και πως συγκρατείς τον εαυτό σου, να μην ρίξεις τα μούτρα σου; Να μην τον αναζητήσεις να μην κάνεις τίποτα ..να μην τηλεφωνήσεις να μην ζητήσεις να προσποιηθείς, να τα γράψεις όλα και να αδιαφορήσεις και να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή...; Κρατιέσαι ένεκα αξιοπρέπειας...όχι εγωισμού...για να τον δεις μετά από καιρό στο δρόμο και να πεις ένα γεια τυπικό γελοίο και να πεθάνεις....
ΘΑ ΜΑΖΕΨΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΟΛΟ ΤΟΝ ΘΥΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΘΑ ΤΑ ΚΛΕΙΣΩ Σ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΥΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ...ΚΑΙ ΘΑ Τ ΑΦΗΝΩ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΟΤΑΝ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΚΙ ΟΤΑΝ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ...ΚΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ Και δεν θα ξεκινήσω ποτέ ξανά τίποτα γιατί βαρέθηκα και κουράστηκα να τα γυρίζω όλα ανάποδα, επειδή ερωτεύτηκα κάποιον κι αυτός να είναι
ο λάθος άνθρωπος...
Ξέρω ότι κάποια στιγμή θα με διαβάσεις... διάβασε όμως όλα τα κείμενα... τότε ίσως να καταλάβεις....
