Κάποτε τ’αστέρια φώτιζαν τις νύχτες μου…
τα όνειρα μου πετούσαν με τα σύννεφα.. ο ήλιος ζέσταινε την ψυχή μου…
Τώρα.. το χαμόγελο σου με φωτίζει…
τα όνειρα μου πετούν μονάχα με την σκέψη σου…
η ψυχή μου ζεσταίνεται στη ματιά σου…
Σ’ευχαριστώ που υπάρχεις δίπλα μου…
Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009
για εσένα...που ξέρω ότι μ'ακούς...
"Ποτέ ποτέ δε σ' είχα αληθινά ποτέ δε γίναμε ένα Έλα να κλέψουμε το χρόνο που περνά Έλα να ζήσουμε ξανά να σβήσουμε το ψέμα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου